ماجرای تاخت‌وتاز ۸۰ شکارچی در «تپال» شاهرود
ماجرای تاخت‌وتاز ۸۰ شکارچی در منطقه شکارممنوع «تپال» در شهرستان شاهرود از چه قرار است؟
منطقه شکارممنوع «تپال» در شهرستان شاهرود یکی از بهترین زیستگاه‌های حیات‌وحش در ایران و استان سمنان محسوب می‌شود که در ماه‌های اخیر، جمعیت انبوه وحوش آن در رسانه‌ها بازتاب مناسبی یافته است.
تلاش شبانه‌روزی محیط‌بانان شاهرودی برای حفاظت از منطقه شکارممنوع «تپال» در شهرستان شاهرود، در روزهای اخیر شکارچیان را در رسیدن به اهدافشان در شکار گونه‌های ارزشمند منطقه ناکام گذاشته است.
این تلاش‌ها تا آنجا ادامه یافت که حتی شماری از گونه‌های زیبای حیات‌وحش در مسیر تردد انسان‌ها نیز دیده شدند و حضور این وحوش در حومه شهر بازتاب فراوانی در رسانه‌ها یافت.
🔻 نوشته یکی از فعالان زیست‌محیطی
خبر عجیب تاخت‌وتاز ۸۰ شکارچی!
با این همه، امروز خبری عجیب به رسانه‌های مجازی شهرستان شاهرود راه یافت که باید دید ماجرا از چه قرار است؟
«جمعیت دیده‌بان طبیعت شاهرود» امروز با انتشار خبری در یکی از شبکه‌های اجتماعی زیر نظر خود، نوشت: «۸۰ شکارچی فردا به منطقه شکارممنوع تپال در شاهرود خواهند تاخت؛ با این تفاوت که این بار جای شکارچیان غیرمجاز، محیط‌زیست با مجوز خود ۸۰ رأس قوچ و میش را از این زیستگاه خواهد ربود!».
در ادامه توضیح داده شده است: «قرار است ۶۰ تا ۸۰ رأس قوچ و میش تپال زنده گیری و به بخشی از توران انتقال یابند؛ در حالی که دخالت‌های مستقیم انسانی عامل اصلی انقراض گونه‌ها و نابودی اکوسیستم‌های پویاست، کدام منطق و استدلالی حق چنین تصمیمی را می‌دهد؟».
جمعیت دیده‌بان طبیعت شاهرود تصریح می‌کند: «ارتقای جمعیت گونه‌های جانوری در یک زیستگاه مدیون زحمت و تلاش محیط‌بانان، کنار گذاشتن شکار و شکسته شدن تفنگ توسط شکارچیان، فرهنگ عمومی مردم، بستر اقلیمی مناسب جهت رشد و ازدیاد جمعیت وحوش و… است و نمی‌توان بدون در نظر گرفتن چنین عواملی، این حجم از جابه‌جایی حیات‌وحش را کلید زد».
🔻 نوشته یکی از فعالان زیست‌محیطی
مرگ گورخرها برایتان درس نشده؟
انتشار این خبر، واکنش‌های زیادی را بین دوستداران حیات‌وحش و دلدادگان طبیعت ایجاد کرد و به‌سرعت در شبکه‌های اجتماعی بازتاب یافت.
محمدعلی عباس‌نژاد، یک فعال زیست‌محیطی خطاب به مدیرکل حفاظت محیط‌زیست استان سمنان نوشته است: «جناب مدیرکل محترم؛ تجربه تلخ انتقال گورخرها از پارک ملی توران به پارک ملی کویر برایتان درس نشده که این بار از تپال که تازه احیا شده و پتانسیل ارتقا به منطقه حفاظت‌شده را دارد، مایه گذاشتید؟»
وی می‌نویسد: «در خصوص انتقال گورخرهای ایرانی، اگر همان زمان کار به‌صورت علمی و درست صورت می‌گرفت، شاهد تلف شدن پنج رأس گورخر ایرانی در زمان انتقال نبودیم و حالا نه‌تنها شاهد ۳۰ رأس گور خبر بودیم؛ بلکه شاید تعداد آنها به بیش از ۱۰۰ رأس می‌رسید».
این فعال اجتماعی عقیده دارد: «در بحث ایجاد طعمه برای یوزپلنگ‌های ایرانی بهتر نیست در همان منطقه توران در جهت ارتقای پوشش گیاهی، خالی کردن مراتع از گوسفند و شتر که تخریب‌های فاجعه باری دارد اقدام شود؟».
عباس‌نژاد می‌گوید: «خوشبختانه بر اساس خبرهای خود محیط‌زیست، در حال حاضر شاهد غنی بودن منطقه توران از طعمه برای یوزهای ایرانی هستیم و می‌توان با افزایش محیط‌بان و اختصاص وسایل و امکانات بیشتر حفاظتی در جهت افزایش ظرفیت‌های توران گام برداشت؛ نه اینکه
منطقه تپال که در سال‌های اخیر به علت غنی شدن، انتظار اعلام حفاظت‌شده را دارد، به سمت نابودی برود».
نظریه انتقال طعمه را اجرا می‌کنیم!
اما با این همه، بهرام‌علی ظاهری، مدیرکل حفاظت محیط‌زیست استان سمنان در این زمینه پاسخ می‌دهد که «یکی از چندین راهکار نجات گونه یوزپلنگ ایرانی، تأمین طعمه و افزایش جمعیت طعمه در زیستگاه آن هم نه بازه زمانی طولانی، بلکه در زمان کوتاه است».
وی تصریح کرد: «این نظریه انتقال طعمه، آن هم سازگار با طبیعت و زیستگاه توران و نه انتقال گونه‌های با مشابهت کمتر با زیستگاه توران است که اجرایی می‌شود».
مدیرکل حفاظت محیط‌زیست استان سمنان ادامه داد: «این امر کاملاً نظریه علمی بوده و سازمان حفاظت محیط‌زیست چندین ماه کار علمی روی این موضوع داشته و سازمان می‌خواهد این کار را انجام دهد و اداره کل حفاظت محیط‌زیست استان سمنان هم همکاری و زمینه‌سازی موضوع را بر عهده دارد».
نگرانی روی نگرانی!
مسائل زیست‌محیطی استان سمنان این روزها از آلودگی هوا و منشأ آن گرفته تا مرگ یوزهای ایرانی در جاده‌ها، از قربانی شدن خرس‌های قهوه‌ای به دلایل مختلف گرفته تا شائبه‌های کمبود تجهیزات و امکانات وارد مرحله جدیدی از نگرانی‌زایی برای دوستداران حیات‌وحش و علاقه‌مندان به طبیعت شده است که باید برای آن تدبیری اندیشیده شود.
پرسش مهم امروز این است که چرا هنوز یک دغدغه و نگرانی زیست‌محیطی در استان سمنان کمرنگ نشده و اثر آن از بین نرفته، سازمان حفاظت محیط‌زیست و اداره کل استانی آن، پرونده نگرانی دیگری را می‌گشایند؟
