به گزارش صبح بخیر نیوز، علیرضا نجیمی، مدیرکل دفتر زیستگاه‌ها و مناطق حفاظت‌شده سازمان حفاظت محیط‌زیست، از ثبت ۱۳ ذخیره‌گاه زیست‌کره در ۱۱ استان کشور با وسعت پنج میلیون و ۸۰۰ هزار هکتار خبر داد. وی در کارگاه «معیشت‌های جایگزین پایدار در ذخیره‌گاه‌های زیست‌کره ایران» که در سالن جلسات پارمیدا شاهرود برگزار شد، به اهمیت این ذخیره‌گاه‌ها اشاره و آنها را مناطقی حفاظت‌شده طبیعی-زیستی بین‌المللی معرفی کرد که علاوه بر حفاظت از محیط زیست، فرصت‌های کم‌نظیری برای پژوهش‌های علمی و توسعه پایدار فراهم می‌کنند.
نجیمی افزود: ذخیره‌گاه‌های زیست‌کره تحت پوشش یونسکو و شورای هماهنگی بین‌المللی برنامه انسان و کره مسکون (MAB) هستند و سه کارکرد اصلی حفاظت، توسعه و پشتیبانی لجستیک دارند. وی معیارهای انتخاب این ذخیره‌گاه‌ها را دارا بودن اکوسیستم منحصربه‌فرد، حضور مستمر مردم محلی با ارتباط سازنده با طبیعت و مدیریت چندمنظوره بر اساس مشارکت جوامع محلی بیان کرد.
مدیرکل دفتر زیستگاه‌ها و مناطق حفاظت‌شده، وجه تمایز ذخیره‌گاه‌های زیست‌کره را روش مدیریت بر پایه استفاده‌های چندمنظوره و توسعه مردم‌محور دانست و تأکید کرد که توسعه در این مناطق به گونه‌ای است که ضمن حفظ تنوع زیستی، از تنوع فرهنگی و میراث جامعه بشری نیز محافظت می‌شود.
وی با بیان اینکه ایران از سال ۱۹۷۶ در شکل‌گیری نخستین ذخیره‌گاه‌های زیست‌کره یونسکو مشارکت فعال داشته، گفت: تاکنون ۱۳ ذخیره‌گاه در ۱۱ استان کشور ثبت شده است و ۱۰ ذخیره‌گاه نیز بازنگری و تأیید شده‌اند، در حالی که سه ذخیره‌گاه دیگر در سال‌های آینده بازنگری خواهند شد.
نجیمی با اشاره به وجود ۲۵ ذخیره‌گاه فرامرزی و ۷۵۹ ذخیره‌گاه زیست‌کره در دنیا، بیشترین وسعت ذخیره‌گاه در ایران را مربوط به توران با وسعت یک میلیون و ۳۳۷ هزار و ۸۰۰ هکتار در استان سمنان و شهرستان شاهرود دانست.
وی همچنین به عملکرد یک‌ساله حوزه ذخیره‌گاه‌های زیست‌کره اشاره کرد که شامل شکل‌گیری کمیته مشورتی ذخیره‌گاه‌ها، برگزاری سه رویداد ملی، رونمایی از اطلس دوزبانه ذخیره‌گاه‌ها و تدوین پیش‌نویس آیین‌نامه مدیریت ذخیره‌گاه‌ها می‌شود.
نجیمی از پیگیری ایجاد سایت‌های ذخیره‌گاه فرامرزی مانند زیستگاه کپه داغ با کشور ترکمنستان، ذخیره‌گاه اورامان ایران و اقلیم کردستان عراق و ذخیره‌گاه زیست‌کره جنوبی خلیج‌فارس خبر داد.
وی درباره چالش‌های ذخیره‌گاه‌های زیست‌کره ایران گفت: تغییرات اقلیمی، خشکسالی، برداشت بی‌رویه منابع آبی، شکار و صید غیرمجاز، توسعه ناپایدار، فقدان هماهنگی بین‌بخشی، کمبود اعتبارات، نداشتن آموزش کافی برای جوامع محلی و نبود جایگاه قانونی از جمله مشکلات این ذخیره‌گاه‌ها هستند.
مدیرکل دفتر زیستگاه‌ها و مناطق حفاظت‌شده سازمان حفاظت محیط‌زیست بر ضرورت ایجاد جایگاه قانونی برای ذخیره‌گاه‌های زیست‌کره و ابلاغ دولت به سایر دستگاه‌ها برای اجرای آن تأکید کرد.
