در آستانه سالگرد وقوع اغتشاشات یا فتنه ۱۴۰۱ آنچنان که پیش‌بینی می‌شد؛ اتاق فکر مشترک بدخواهان داخلی و خارجی مردم ایران و دشمنان نظام مقدس جمهوری اسلامی، در پی طراحی و پیاده‌سازی انواع سناریوها یا مجموعه‌ای از دسیسه‌های به‌هم پیوسته برآمده‌اند. آنان گمان دارند با تحقق سناریوها و دسایس منحوس خود می‌توانند یک بار دیگر، پیاده نظام و عمله میدانی خود را به کف خیابان‌ها بیاورند و با اوباشگری، بساط فتنه و زمینه براندازی نظام دینی را فراهم سازند.
در همین راستا، موضوع کهنه و منسوخ «ناامن‌سازی و ایجاد تنش و تشنج در دانشگاه و تحریک دانشجویی» را در دستور کار قرار دادند. اما چگونه؟ این بار معاندان و خاصه معاندان داخلی که از قضا برخی از سردمداران و چهره‌های عصبی جریان اصلاح‌طلب در میان آنان دیده می‌شود، با طرح ادعای «اخراج استادان تراز اوّل صرفاً به علت غیرهمسویی با دولت» (بخوانید نظام دینی)، در پی بروز واکنش دانشجویی و وقوع اعتراضات دانشگاهی هستند! همزمان با طرح ادعای یاد شده و ضریب دادن بدان توسط ایادی داخلی دشمن، رسانه‌های فارسی‌زبان نیز به میدان کارزار وارد شدند و تلاش کردند، موضوع اخراج استادان را در موضع یک شارلاتان رسانه‌ای، روندی جدی و مستمر و صرفاً سیاسی و عقیدتی جلوه دهند.
این ادعا و موضوع اما، در حالی هدف انتشار و تواتر رسانه‌ای قرار گرفت که از اساس دروغ بود. بله. برخی از به اصطلاح استادان و مدرسان فعال در صحنه دانشگاه بلاتکلیف، منفک از همکاری موقت و دائم یا اخراج شدند اما نه به علت عقیدتی و سیاسی که به دلایل روشن و متقن علمی و حرفه‌ای و انتظامی و ناشایستگی اخلاقی!
در مجموع و طبق اطّلاعیه رسمی وزارت علوم، اخراج‌شدگان عبارت اند از: «یک عضو هیئت علمی که بدون اطّلاع دانشگاه از کشور خارج شده و وضعیت وی بلاتکلیف است، سه عضو بازنشسته هیئت علمی دانشگاه‌ها که در سن قانونی بازنشسته شدند، سه عضو هیئت علمی که دارای پرونده قضایی بیرون از دانشگاه هستند و در وضعیت تعلیق موقت قرار دارند، پنج عضو هیئت علمی دانشگاه‌ها که صرفاً از پست مدیریتی خود استعفا داده و یا جابجا شده‌اند، هفت عضو هیئت علمی که دارای حکم از هیئت رسیدگی به تخلفات انتظامی اعضای هیئت علمی هستند و به صورت موقت تعلیق شده‌اند، سه عضو هیئت علمی که در هیئت رسیدگی تخلفات انتظامی اعضای هیئت علمی دانشگاه پرونده دارند ولی هنوز حکمی برایشان صادر نشده است، هفت نفر که به دلیل رکود علمی و یا عدم تبدیل وضعیت و یا از دست دادن صلاحیت علمی و عمومی در وضعیت قطع همکاری قرار گرفتند، دو نفر که به دلیل پاسخ منفی استعلام از نهادها و مراجع امنیتی در وضعیت قطع همکاری قرار گرفتند». همچنین «سه نفر از این افراد مربوط به دانشگاه‌های زیرمجموعه وزارت بهداشت و ۱۷ نفر مربوط به دانشگاه آزاد اسلامی هستند».
خب؛ کدام یک از این افراد به علت عقیدتی و سیاسی خود اخراج شده‌اند؟ کدام یک می‌تواند در مقام این ادعا، گردن فراز کند که به دلیل مخالفت با دولت سیزدهم یا انقلاب اسلامی هدف اخراج یا تسویه قرار گرفته است؟ مضحک این است که یکی از افراد منفک شده اگر چه از فعالان فتنه عبری – تکفیری و آمریکایی ۱۴۰۱ بوده است اما به دلیل نداشتن مستندات علمی و عدم ارائه مدرک علم‌ورزی از حیطه دانشگاه رانده شده است. توقع چه بوده است؟! آیا توقع این بود که یک فرد بدون صلاحیت علمی، کاهل و بی‌مبالات در اندیشه‌ورزی، کرسی تدریس خود را حفظ کند؟ مضحک‌تر از حمایت معاندان از وی، پافشاری ضدانقلاب بر خبر اخراج استادی با نام دکتر محمدرضا اباذری است که وی دو سال پیش فوت شده است! انتشار و ضریب دادن به همین خبر مضحک در کدام رسانه منتشر شد؟ جز در روزنانه‌ای اصلاح‌طلب که مطالب بی بی سی را با اسم فارسی و مستعار منتشر می‌کرد؟ در کل آیا اخبار اخراج جز در سایت‌های مسئله‌دار منتشر شد؟ سایت انتخاب که سینه‌چاک استادان مثلاً اخراجی است، چه ماهیتی دارد؟ آیا همین سایت نبود که اخبار دروغ دیگری مانند ممنوعیت واردات خودروی ایرانی به سوریه یا ممنوعیت پوشیدن مانتوی چهارخانه در مشهد یا محدودیت اینترنت یا مذاکرات محرمانه ایران و آمریکا در عمان و… را منتشر کرد و خوشبختانه با دستور دادستانی به دلیل دروغ‌پردازی و… توقیف شد؟! اما… اما دشمنان این بار هم در محاسبات خود اشتباه کرده‌اند.
سال پیش و در اوج زبانه کشیدن شعله فتنه، از میان میلیون‌ها دانشجوی فهیم تنها چند هزار نفر در سراسر کشور پا در کف خیابان‌ها گذاشتند و حضور در بطن اغتشاشات را تجربه کردند که بی‌شک بخشی از آنان به دلیل سپری شدن جوّ احساسی، هم اینک از کرده ضدایرانی خود پشیمان هستند. از این رو توقع واکنش وسیع دانشجویی و بپا شدن تنش و آتش فتنه در عرصه دانشگاه، ابلهانه است.
جدای از این، دانشجویان فتنه‌گر از جنس همانانی هستند که ادب و نگاه و نوع تفکر آنان را در قامت به اصطلاح دانشجویان و در غائله دانشگاه صنعتی شریف دیدیم و دیدید که چگونه دانشجویان فهیم و بصیر صف خود را از آن هتاکان جدا کردند و مردم بدان‌ها به چشم ناخالصی و آفت و اوباش نگریست. بواقع با چنین وضعیتی که شرح آن رفت، دشمن دلبسته اوباشگری و تشنج در عرصه دانشگاه است!
باید گفت، اخراج به دلیل جور دیگر نگریستن و جور دیگر فکر کردن کار جریان نفوذ است. یادمان نرفته است که دکتر مهدی گلشنی پایه‌گذار گروه فلسفه علم دانشگاه صنعتی شریف چگونه به اجبار خانه‌نشین شد و چگونه مرحوم دکتر ابومحمد عسگرخانی استاد دانشگاه تهران به دلیل انتقاد از برجام کذایی حسن روحانی از ساحت تدریس و دانشگاه اخراج گردید.
بله… دیکتاتوری و دسیسه و دروغ از خصایص روشن دشمنان ماست.
