خرمشهر را خدا آزاد کرد

خرمشهر شهری است به وسعت تمام ایران و برابر تمامی ارزشهایی که شهیدان برای پایداری آن خون پاک خویش را نثار کردند. در روز آزادی خرمشهر، بهروز مرادی شهید سرافراز این شهر بر روی تابلوی ورودی آن چنین نوشت: به خرمشهر خوش آمدید جمعیت ۳۶ میلیون نفر، یعنی خرمشهر تمام ایران و کربلای خونرنگ این مرز و بوم می‏باشد و در آغوش خود پنجاه هزار نخل سرجدا دارد که هر کدام نشانه رحمتی هستند بر این دیار.
در این شهر خونین، در هر کوی و برزن آن، آلاله‏ای سرخ پرپر گردیده است تا شهر برای بار دیگر رنگ سبز خرّمی به خود گیرد، نماد ایثار و مقاومت را می‏توان در این ناحیه نظاره‏گر بود، نخل‏های آن مأذنه‏های بلند تاریخ استواری، پایداری و شجاعت این سرزمین‏اند که اگر به سخن درآیند از فداکاری دلیر مردانی به خون خفته حکایت می‏کنند و آن روزهای پرالتهاب را ترسیم خواهند نمود؛ این درختان از ایامی حکایت می‏کنند که در هر قدم و هر لحظه‏ای پیکر شهیدی بر زمین آرام گرفت و روح پاکش به سوی عرش و ملکوت پرواز کرد، نخل‏های بی سر خرمش هر زبان گویای مظلومیت و غربت بسیجیان این شهرند که در همیشه تاریخ در گوش ما زمزمه خواهند کرد:
یاران چه غریبانه رفتند از این خانه‏ هم سوخته شمع ما، هم سوخته پروانه‏
خرمشهر همان شهر عشقی است که بسیاری از سالکان حماسه آفرین با قطرات خون خویش آن را پیمودند و یک شبه راه صدساله را در نوردیدند.
خرمشهر قبل از جنگ تحمیلی در ردیف یکی از مناطق ممتاز ایران و حتی خاورمیانه به شمار می‏رفت این دیار برکرانه اروند رود و همسایه دیوار به دیوار آبادان از تمامی امکانات مناسب برای یک زندگی پویای شهری استفاده می‏کرد.
مردمی صمیمی و متدین در این شهر روزگار می‏گذرانیدند تا آن که رژیم بعثی حاکم بر عراق آسایش آنان را با تحریک استعمار جهانی و براساس محاسبه‏ای غلط، برهم ریخت. توفان تهاجم‏ ماهها پیش از یورش و تهاجم سبعانه رژیم استبدادی حاکم بر عراق، خرمشهر دستخوش بحران‏های سیاسی و امنیتی بود، قوای مهاجم از مدّت‏ها قبل نیروهای خود را برای فتح این شهر ساماندهی نموده و با توزیع سلاح و مهمات و تشدید تبلیغات سیاسی و روانی زمینه را برای بهره‏برداری از نیروهای موسوم به خلق عرب آماده کرده بودند.
دشمن فکر نمی‏کرد وقتی خرمشهر در محاصره است نیرویی بتواند با تنها پل آن که زیر بمباران شدید است این کار را صورت دهد اگرچه همه می‏دانستند با آن حجم تهاجم خرمشهر در حال سقوط است ولی مقاومت نیروهای حزب اللهی همچنان ادامه داشت و همین مقاومت جدّی مانع از پیشروی دشمن گردید و موجب شد متجاوزان نتوانند به سرعت آبادان و اهواز را تسخیر کنند.
آری خرمشهر، حکایت مقاومت روزهای نخست جنگ تحمیلی و سرگذشت سلحشورانی است که با دست خالی، متجاوز مسلح را در بیش از یک ماه نبرد به روز سیاه نشاندند و جسم خود را سنگر کردند تا از کیان اسلامی و سرزمین ایران دفاع کنند. با کدام معیار می‏توان جنگ نابرابر تفنگ را با سلاح‏های سنگین و پیشرفته و ارتشی کار آزموده و تعلیم دیده به قیاس نشست و اگر نبود خیانت کسا نی که دل در تعلّقات دنیا داشتند و مشغول هوای نفس بودند دشمن کینه توز برای همیشه نابود ومأیوس می‏گردید. وقتی بخشی از خرمشهر اشغال گشت دلاوران، سنگرهای مقاومت را به آن سوی کارون و اروند بردند و به انتظار روزهای فتح و ظفر نشستند البته آنان از خیانت منافقین و لیبرال‏ها که به ظاهر برای دفاع از انقلاب آمده بودند و در باطن می‏خواستند مقاومت نیروهای ارزشی را مخدوش سازند، رنج فراوان می‏بردند.
از زمان تجاوز و سرانجام زمین گیر شدن دشمن در مناطق اشغالی تا آغاز تهاجم گسترده رزمندگان اسلام که به آزادسازی مناطق اشغالی منتهی گردید، یک سال و نیم طول کشید. طی این مدت اساساً تداوم حضور نیروهای اشغالگر در نواحی جنوب غربی و غرب ایران بر این فرض قرار داشت که نیروهای مسلّح ایران فاقد قابلیت و توانایی لازم برای انهدام و بیرون راندن آنها از مناطق متصرفه می‏باشد.
در گرماگرم جنگ لشکر نصر سپاه پاسداران به تعقیب پس مانده متجاوزان پرداخت و با موشک باران شدید آنها را درهم کوبید. نیروهای هوایی قهرمان و شجاعان هوانیروز با بمباران مکرر عقبه و شکار هواپیماهای دشمن و نیز تانک‏های آنان، عرصه را بر آنها تنگ نمودند. به هنگام ظهر اوّلین درگیری برای ورود به خرمشهر انجام شد و به رغم مقاومت سرسختانه بعثی‏ها، قوای اسلام پس از سه روز نبرد خونین در ساعت ۵۰/۱۳ بعداز ظهر سوم خرداد ۱۳۶۱، خرمشهر را از چنگال متجاوزان آزاد نمود، ر زمندگان پس از پاک سازی شهر به تعقیب دشمن پرداختند و آنها را تا محور شلمچه – بصره وادار به فرار نمودند.
هنوز سه روز از آغاز سومین ماه از دومین سال جنگ نگذشته بود که طبل پیروزی نواخته شد و سرزمین خسته خرمشهر که به دلیل خون‏های پاک جوانان غیور خود خونین شهر نام گرفته بود در آغوش مام وطن جای گرفت و بدین گونه ۵۷۵ روز پس از تجاوزی ناجوانمردانه توسط دیو سی رتان سیه روز، صبح ظفر فرا رسید و اشک شوق بر گونه‏های مشتاقان حقیقت جاری شد، موج پیروزی بر کوی و برزن شهرها و روستاهای ایران جاری شد.