عید غدیر خم رویدادی مهم در تاریخ اسلام است. آنگاه که پیامبر اسلام در حجت الوداع، در مکه در حضور تعداد زیادی از مسلمانان، امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب (علیه السلام) را به عنوان جانشین خود در ادامه رهروی دینی و سیاسی مسلمانان معرفی نمود. این واقعه برای شیعیان به خصوص طرفداران اهل بیت (علیهم السلام) بسیار اهمیت دارد و در این روز، شیعیان به یاد مواعظ و سخنان پیامبر درباره علی بن ابیطالب (علیه السلام) و مقام وی به عنوان وصی و جانشین خود، تجدید عهد میکنند و با شادی و خرمی این روز را جشن میگیرند. اما فلسفه این روز و چرایی اقداماتی که در این روز انجام می شود. هدف از این واقعه و اقداماتی که در آن آنجا شد که ما هر ساله آن را مرور می کنیم، به آموزش مبحثی تحت عنوان ولایتمداری، در اسلام باز می گردد. ولایتمداری و بیعت با ولی یک مفهوم مهم در اسلام شیعی است. ولی به معنای رهبر، امام و مقام الهی است که توسط خداوند منصوب میشود و مغفرت و ارشادات الهی را منتقل میکند. ولایتمداری به معنای قبول و پذیرش امامت و رهبری ولی است و شامل فرمانبرداری و اطاعت نسبت به دستورات و رهنمودهای ولی میشود. بعد از واقعه غدیر خم، حضرت فاطمه الزهرا (سلام الله علیها)، دختر پیامبر گرامی اسلام حضرت محمد (صلى الله علیه وآله)، بیعت خود را به علی بن ابیطالب (علیه السلام) اعلام کرد. او از نخستین روزهای پس از وفات پیامبر (صلى الله علیه وآله) تا آخرین لحظات زندگی خود برای حقوق ولایت و در مسیر دفاع از ولایت تلاش کرد و این در حالی بود که عده بسیار زیادی در جهت مقابله با ولی گام برداشته و در جهت تضعیف جایگاه ولی بر حق زمانه برنامه ریزی می کردند. ولایتمداری حضرت زهرا (سلام الله علیها) بر اساس اعتقادات شیعیان، عبارت است از مقام خاص و منحصر به فرد او در حفظ و نگهداری از آثار علمی، سیره و سنت پیامبر (صلى الله علیه وآله) و امامت خاندان اهل بیت (علیهم السلام) و ادامه راه آنان بعد از درگذشت پیامبر. بر اساس عقاید شیعیان، امامان شیعی به عنوان ولی عصر و نماینده خداوند بر روی زمین حضور دارند و مردم را در راه رسیدن به اهداف الهی هدایت میکردند.« ولی عصر» به معنای امام زمان (عج) است که پس از غیبت ایشان و پیش از ظهورشان، مسئولیت جامعه اسلامی با ولی فقیه است. «ولی فقیه» در ساختار حکومتی جمهوری اسلامی، به عنوان رهبر مطلق و حاکم شرعی بر کشور، به عنوان نماینده ولی عصر (عج) است. نهاد رهبری در جمهوری اسلامی ایران نقشی بسیار منحصر به فرد و مهم است که به عنوان ولی فقیه و مرجع عالیقدر دینی و سیاسی تصریح شده است. در اسلام، ولایتمداری به معنای پایبندی به امر ولی فقیه و اجرای دستورات و رهنمودهای ایشان است. برای مسلمانان، پیروی از ولایت فقیه به عنوان یک وظیفه مقدس تلقی میشود و به شدت تأکید بر آن شده است. بنابراین، در اسلام، پیروی از ولایت به عنوان یکی از اصول مهم دینی تلقی میشود و مسلمانان برای رسیدن به خداوند و تحقق اهداف اسلامی، موظف به پایبندی به دستورات و رهنمودهای ولی فقیه هستند. در جمهوری اسلامی ایران نیز، ولایتمداری به عنوان یک مفهوم حاکمیتی و دینی در قالب نظام سیاسی اسلامی تعریف میشود. ولایتمداران واقعی با نصب العین قرار دادن بدون چون و چرای رهنمودهای ولی فقیه، کارها و برنامه های خود را پیش میبرند. اما متاسفانه وجود دارند مسئولینی که علی رقم اینکه مدام داعیه ولایتمداری داشته و دم از ولایتپذیری می زنند، اعمال و کردارشان خلاف این را ثابت می کند. نمونه بازر آن را می توان در بین نمایندگان مجلس جست. هر چند در ولایتمداری بسیاری از نمایندگان هیچ گونه شک و شبهه ای وارد نیست، اما هستند تعدادی که با وجود تاکیدات مکرر رهبری مبنی بر عدم دخالت نمایندگان در امور اجرایی دولت و خودداری از دخالت در انتصابات، باز هم بر اقدامات خلاف شرع و قانونشان در این حوزه ها پافشاری و اصرار دارند و جا دارد این مهم در بررسی صلاحیت این افراد در انتخابات پیش رو توسط شورای محترم نگهبان مد نظر قرار گیرد. زیرا تا این مهم در سطح کشور اصلاح نشود، هیچ دولتی موفق نخواهد شد به وعده ها و شعارهای تبلیغاتی خود عمل کند. زیرا تحقق شعارها و وعده های انتخاباتی رئیس دولت نیازمند بستر سازی هایی است که یکی از مهمترین آنها، انتصاب مدیران و چینش تیم اجرایی دولت بر اساس برنامه ها و وعده های داده شده است و بدین منظور لازم است دولتمردان بتوانند مدیران مورد نظر و دارای مؤلفه هایی برای تحقق آن شعارها و برنامه ها را منصوب کنند. ولی متاسفانه دخالت برخی نمایندگان در امور جاری و اعمال فشار به دولت برای انتصاب مدیر مد نظر شخص نماینده به جای مدیر سازگار با برنامه های دولت و یا فشار برخی نمایندگان برای عزل مدیری که همسو با برنامه های دولت است و یا ممانعت از انتصاب مدیران توانمند یکی از مهمترین موانع پیش روی دولت و مصداق بارز عدم
جمعه, ۲ آذر ۱۴۰۳ /
