هفته دولت یکی از رویدادهای بسیار مهم در طول سال است که در آن دولتمردان و مسئولین دولتی به ارائه گزارش عملکرد یک ساله خود و همچنین اعلام برنامه‌های سال پیش رو به مردم، رسانه‌ها و مطالبه‌گران می‌پردازند.
معمولاً در این رویداد برنامه‌هایی از قبل تعیین می‌شود و تلاش می‌شود تا با چینش برنامه‌ها به صورت متنوع در حوزه‌های عمرانی، اقتصادی اجتماعی و فرهنگی اقدامات شاخص دولت به سمع و نظر مردم رسانده شود.
این اقدام بسیار نیکو و پسندیده است و خود منجر به اعتمادسازی به مردم می‌شود، اما انتظار می‌رود اطلاع رسانی به این سبک صرفاً به این یک هفته اکتفا نشود، و در طول سال با همین شدت و حدت اقدامات پسندیده و درخور تحسین دولت به سمع و نظر مردم و رسانه‌ها برسد.
یکی از مشکلاتی که طی سال‌های اخیر در کشور ما رویت می‌شود ضعف در سیستم اطلاع رسانی دولت در همه اجزاست. این مهم از دو بخش نشئت می‌گیرد. بخش نخست که مربوط به حوزه‌های درون بخشی سازمانی است به ضعف در ساختار حوزه اطلاع رسانی در ادارات برمی‌گردد. در ادارات مختلف مشاهده می‌شود با همه تاکیدی که دولت بر امر چابک سازی دارد هیچ تغییری در ساختار بسیاری از حوزه ها ایجاد نشده ولی با کمال تاسف طی سال‌های اخیر شاهدیم با وجود همه اهمیتی که مقوله اطلاع رسانی و روابط عمومی در دستگاه‌های اجرایی دارند، نه تنها ارتقایی در جایگاه این حوزه دیده نمی‌شود بلکه روز به روز ساختار در این حوزه کوچک و کوچکتر می‌شود به گونه‌ای که در بسیاری از ادارات این بخش صرفاً به انتصاب یک کارشناس در کل استان اکتفا شده است و توقع می‌رود کل اقدامات انجام شده توسط حوزه‌های مختلف ستادی و شهرستانی در یک تشکیلات عریض و طویل صرفاً به عهده یک نفر واگذار شود و با کمال تاسف می‌بینیم در بسیاری از موارد آن یک نفر هم علاوه بر این مسئولیت پرحجم و پرماجرا، بار مسئولیت چند پست دیگر را نیز به دوش می‌کشد. حال سوال اینجاست که از این کارشناس چند پسته چه انتظاری می‌توان داشت.
نکته دیگر در این بخش عدم آشنایی کافی و وافی کارشناسان این حوزه در بسیاری از دستگاه‌های اجرایی با وظایف ذاتی سازمانی خودشان است به گونه‌ای که تعداد زیادی از کارشناسان روابط عمومی دستگاه‌های اجرایی نه تنها از این نقیصه رنج می‌برند بلکه شیوه اطلاع یابی در مجموعه و تبدیل اطلاعات خام به زبان رسانه و پس از آن ارتباط‌گیری با رسانه‌ها جهت انعکاس گزارش فعالیتهایشان را نیز بلد نیستند که این عدم آشنایی با نحوه ارتباط گیری با رسانه‌ها قسمتی از بخش دوم نقایص ادارات در بخش اطلاع رسانی است.
البته بخش قابل توجهی از مشکلات در حوزه اطلاع رسانی به مدیران مجموعه نیز برمی‌گردد. متاسفانه در شرایط کنونی بسیاری از مدیران آنقدری که خود را درگیر فعالیت‌های اداری نموده‌اند، اعتقادی به اطلاع رسانی نداشته و یا فرصتی برای این امر قرار نمی‌دهند که این منجر به ضعف در اطلاع رسانی آن مجموعه می‌گردد.
بخش دیگر نقص در اطلاع رسانی اما به عدم اعتماد مدیران به مسئولین و کارشناسان مربوطه در حوزه اطلاع رسانی و یا خود برتر بینی مدیران نسبت به متخصصین امر اطلاع رسانی در ادارات اجرایی است که منجر می‌شود مدیران خود را متخصص در امر اطلاع رسانی دانسته و به شیوه‌های نوین اطلاع رسانی از زاویه دید خودشان بنگرند و توقع داشته باشند که کارشناسان با کنار گذاشتن اصول حرفه‌ای، کارها و فعالیت‌ها را بر اساس نظر شخص آنها به اجرا درآورند.
به خوبی می‌بینیم در هر دستگاهی که مدیران اولاً در شناسایی افراد متخصص در حوزه اطلاع رسانی به خوبی عمل کرده‌اند و سپس با اعتماد کامل مسئولیت اطلاع رسانی را به فرد متخصص سپرده‌اند، حوزه اطلاع رسانی در آن اداره خوش می‌درخشد و فعالیت‌ها و برنامه‌ها به خوبی به مردم و رسانه‌ها گزارش می‌شود. اما آنجایی که یکی از این دو بخش بلنگد یعنی یا در انتخاب کارشناس دقت کافی صورت نگرفته و یا اینکه کارشناس خوب انتخاب شود ولی اعتماد و استقلال عمل نداشته باشد دستاورد خوبی در حوزه اطلاع رسانی در آن دستگاه حاصل نمی‌شود.
انتظاری که داریم این است که تمام طول سال برای دستگاه‌های اجرایی هفته دولت باشد و در طول سال همواره در اطلاع رسانی اقدامات خود بکوشند و برای دستیابی به این مهم لازم است دولت نیز اقدامات لازم در جهت ترمیم ساختارهای ادارات اجرایی در حوزه اطلاع رسانی و ارتقاء این بخش را در کنار گزینش نیروهای متخصص برای این حوزه‌ها در دستور کار خود قرار دهد.
جمعه, ۲ آذر ۱۴۰۳ /
